Μνήμη

Τώρα πια
είσαι ένα σώμα χωρίς πρόσωπο
είσαι ένα σώμα χωρίς σώμα.

Μόνο την αίσθηση απ’ το σχήμα σου θυμάμαι.
Αυτό π’ αγκάλιαζα
τα κυβικά σου εκατοστά στο χώρο
την αύρα που άφηνες
και την εικόνα μας αγκαλιασμένοι στον καθρέφτη,
εκεί που σούλεγα
κοίταξέ μας για τελευταία φορά
γιατί, δεν θα ξαναϋπάρξουμε
τόσο όμορφοι
ιδανικοί
κι ευτυχισμένοι.

Κυ 29 Μαρ. 98